Αγαπητοί πελάτες μου,

Από σήμερα επισήμως η ψυχοθεραπεία σας αποκτά άλλο χαρακτήρα, εορταστικό.  Το ντιβάνι του πόνου μεταφέρεται κάτω από τα φιλόξενα πράσινα κλαδιά ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου 2 μέτρα και 10 εκατοστά με κόκκινες μπάλλες, παιχνίδια αστεράκια, λαμπάκια και γιρλάντες. Στην κορυφή στέκει ένας άγγελος, λίγο έκπτωτος βεβαια,  γιατί τέτοιο glitter και φτιασίδωμα δύσκολα να το χωνέψει η λογοκρισία των ουρανών, αλλά δεν παύει να είναι άγγελος, βοήθειά μας!

Η μουσική που θα σας υποδέχεται στο Χριστουγεννιάτικο ιατρείο της Αμάντα  ποικίλει από Ρούντολφ το ελαφάκι ( το διδακτικό αυτό άσμα θα το χρησιμοποιώ για όσους θέλουν να εξομολογηθούν κερατάκια, ή για όσους θέλουν να κλάψουν που τα έφαγαν και δεν τα χώνεψαν), Silent Night (τραγούδι σταθμός για σχέσεις – αδιέξοδο, για σχέσεις τύπου καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς, σχέσεις με έλλειψη επικοινωνίας και διαλόγου), Jingle Bells (ελληνιστί: για ποιόν χτυπά η καμπάνα;) Ο μικρός τυμπανιστής ( ε αυτό θα το αφήσω για όσους θέλουν να μιλήσουν για τον πρωθυπουργό μας… του παν τράβα ζόρια να δεις, ο Χριστός ξεχάστηκε στη άλλη άκρη της γής, στο Ελλάντα γυρίζουν τώρα στον οχετό, το δώρο ψάχνουν να ‘βρουν το φετινό ραπαπαμ παμ, εδώ Ελλαδιστάν, ραπαπαμ παμ, τον κώλον μάδισαν, ραπαπαμ παμ) και τέλος θα ολοκληρώνω με το Dora Claus is coming to town (έ-ε-ερχεται, με δόντια γαμψά, απλώστε λαιμό, έ-ε-ερχεται Dora Claus  με κάπα κλος).

Το δε ιατρείο μου είναι παντού στολισμένο με γκι, ναι γκι, γιατί το γκι βοηθάει στη κατά τον Freud προσέγγιση των προβλημάτων σας… αυτή που όλα λύνονται με ένα φιλί, κάτω από το γκι, η στάση μου υπόσχομαι θα είναι πολύ φιλι-γκί, αλλά και παράλληλα, ιδιαίτερα επαγγελματι-γκί και ξεκάθαρα επιστημονι-γκί. Όπως σας έχω συνηθίσει άλλωστε…

Μεσα σε πνεύμα εορταστικό λοιπόν, ελάτε να μιλήσουμε για τα απλά καθημέρινά προβλήματά σας, ελάτε να αποχαιρετήσουμε το 2010 απαλλαγμένοι από φοβίες, αναστολές, επιστολές, καταστολές…εκεί κάτω από το γκι…